Księżniczka - Jean P. Sasson

Słowo, które nasuwa mi się po przeczytaniu tej książki jest jedno i wyraźne : ZŁOŚĆ. Jestem ZŁA na świat arabski zdominowany przez mężczyzn, gdzie kobieta nie jest traktowana z godnością, gdzie jest tylko dodatkiem do faceta, którego ma się bezwzględnie słuchać we WSZYSTKIM i godzić się NA WSZYSTKO bez najmniejszego sprzeciwu ! Czy tak naucza Koran ? Czy może ktoś źle go interpretuje ? Nie wierzyłam w to, co czytałam. Gwałty na 8-letnich dziewczynkach, gdzie własne matki dają na to przyzwolenie ? Ukamienowanie, zamykanie w odosobnieniu, utopienie w basenie - to są kary, które obejmują TYLKO kobiety, często niewinne. Bo w Arabii Saudyjskiej tylko mężczyźni mogą się wywinąć od kary, kobieta nie ma prawa głosu, bo to mężczyźni zostali uznani z łaski Boga za ISTOTY WYŻSZE ? I to zakrywanie ciała od stóp do głów, kiedy mieszka się w takim klimacie ! Upał, duchota i czarne szaty. A mężczyźni ? Oczywiście oni mogą się ubierać jak chcą ! Oni wszystko mogą robić, co chcą. Mogą gwałcić, zabijać, zdradzać ... A kobieta MUSI się na to zgodzić. 

Sułtana była inna. Oczywiście takich jak ona było wiele, możemy się o tym przekonać na łamach tej książki. Walczyła, nie chciała się poddać tak niesprawiedliwemu zdominowanemu przez mężczyzn arabskiemu światu. Zazdrościła kobietom z Zachodu WOLNOŚCI. Nie tylko słowa, ale i czynu. Jest to prawdziwa opowieść saudyjskiej księżniczki i członkini rodziny królewskiej. Opływa wręcz w bogactwie, niczego jej nie brakuje, oprócz WOLNOŚCI. Jest więźniem we własnym kraju, gdzie nie ma prawa do niczego, gdzie w wieku 13 lat dziewczynki są już wydawane za starych ramoli :/ Na upartego to kraj pedofilów :/ Dla saudyjskich mężczyzn wszystkiego kobiety z Zachodu to kurwy. Dzięki sekretnego dziennikowi Sułtany przekazanymi jej francuskiej przyjaciółce, pisarce Jean Sasson, możemy poznać ten świat od środka. Światem tym rządzą SEKS, PIENIĄDZE i TRADYCJA !

CZY KOBIETY W ARABII SAUDYJSKIEJ POCZUJĄ SIĘ KIEDYKOLWIEK WOLNE ? 

Co jest gorsze ? 

Śmierć czy dożywotnie więzienie ? 

Beata Pawlikowska - Blondynka spiewa w Ukajali. Nowe przygody w Ameryce Poludniowej

To jest druga ksiazka tej autorki, ktora mialam okazje przeczytac. Bardzo podoba mi sie styl pisania Beaty Pawlikowskiej. Jest ciekawie, zabawnie i czyta sie ja latwo i przyjemnie. Nie ma jakiegos gornolotnego slownictwa, wszystko jest napisane 'po ludzku'. Opisy wypraw sa tak dokladne, ze mozna sobie wyobrazic, ze to my plyniemy smierdzacym stateczkiem po brudnej rzece Ukajali, ze to my jemy grzezniemy w blocie, probujac przedostac sie do celu, ze to my probujemy tych wszystkich specjalnosci z Ameryki Poludniowej.

Gdzie dziś można zobaczyć prawdziwy park jurajski? Czy ryby wciąż śpiewają w Ukajali? Jak przyrządzić pieczoną świnkę morską? Gdzie można spotkać ostatnich szczęśliwych Indian? W książce Beaty Pawlikowskiej - podróżniczki, pisarki i autorki audycji "Świat według blondynki" w Radiu Zet - znajdziesz odpowiedzi na te pytania. Serdecznie zapraszamy na wyprawę do Peru, podczas której odbędziesz podróż statkiem niewolników, poznasz historię odkrycia i podboju Amazonii oraz dowiesz się jak amazońskie złoto - kauczuk - zmieniło oblicze świata. "Blondynka śpiewa w Ukajali" to pierwsza książka polskiego autora wydana przez National Geographic. Dowcipne rysunki wykonane przez autorkę dodają całości wyrazu.

Musiałam odejść. Wspomnienia żony i syna Osamy Bin Ladena

Skończyłam czytać książkę, którą będę polecać chyba każdemu.  

"Musiałam odejść. Wspomnienia żony i syna Osamy Bin Ladena" autorstwa Jean Sasson, Nadżwy Bin Laden i Omara Bin Ladena. 

  Jest to bardzo interesująca lektura, bo ukazuje Osamę nie jako terrorystę ( a przynajmniej nie tylko ), ale jako ojca i męża. Nadźwa miała 15 lat, kiedy wyszła za starszego o dwa lata kuzyna ( Osamę ). Z jej opowiadań wynika, że oboje się kochali i był to ślub z miłości. Kilka miesięcy po zaślubinach wyjechała z rodzinnej Syrii do Arabii Saudyjskiej i zamieszkała z Osama w jego domu rodzinnym. Osama pochodził z bardzo zamożnej i szanowanej rodziny. Studiował ekonomię i zarządzanie, ale nie ukończył studiów, ponieważ zaangażował się w działalność wojenną, a zwłaszcza w świętą wojnę tzw. dżihad. Nadżwa urodziła Osamie aż 11 dzieci, miał też dzieci z pozostałych małżeństw. Z roku na rok był coraz bardziej pochłonięty swoją misję, przez co zaniedbywał rodzinę. 

Pierwsza żona Osamy bin Ladena - Nadżwa ( Najwa )

Omar bin Laden był czwartym synem Nadżwy i Osamy. Urodził się w 1981 r. w Dżuddzie w Arabii Saudyjskiej. Był bardzo związany z matką i najbardziej ze wszystkich braci buntował się przeciwko działalności ojca. W 2001 r. udało mu się opuścić Afganistan, odzyskać obywatelstwo saudyjskie, które stracił przez fanatyzm ojca. 

Omar bin Laden

 Przyznam się, że pochłonęłam ją jednym tchem i spojrzałam na Osamę trochę innym okiem niż zwykle. W końcu dowiedziałam się, dlaczego tak bardzo nienawidził Amerykanów i jakim był człowiek dla bliskich mu osób. Podobno jest to jedyna książka, która powstała przy udziale najbliższych członków rodziny Osamy. Czytając ją, czułam się tak, jakbym sama była w samym środku tych wydarzeń. Jest tam mało o polityce i działalności Osamy, raczej są to relacje z codziennego życia rodziny Osamy. 

Naprawdę gorąco polecam. W środku znajdziemy fotografie z rodzinnego albumu.

5/5

Zaklęcie na "w" Michał Rusinek

Kiedy pytałam Nadię, czy chcę to książkę do domu, to szczerze mówiąc nie wiedziałam, że będzie ona na temat tak poważny jak II wojna światowa. Dopiero w domu, kiedy jak zwykle dokładniej przejrzałam wybrane lektury, przeczytałam tekst na odwrocie okładki : 

Historia małego Włodka, któremu pewnego roku kończą się wakacje, a zamiast szkoły - zaczyna się wojna. Chłopiec nie bardzo wie, czym ona jest, ale ponieważ dorośli mówiąc o niej, ściszają głos, domyśla się, że to zaklęcie jakiegoś złego czarnoksiężnika. Zaklęcie, które sprawia, że ze świata znikają kolory i staje się on czarno - biały ...

Jest to książka dosyć ambitna i co najważniejsze oparta na prawdziwych wydarzeniach. Włodzimierz Dusiewicz, bohater opowiadania, w chwili wybuchu wojny miał 8 lat. Był chłopcem wesołym, lubił psikusy i grę w piłkę. Miał dużo kolegów. Działał w Szarych Szeregach przeciwko Czarnym Panom. Na stronie www.1944.pl  ( strona Muzeum Powstania Warszawskiego ) można poczytać jedną z jego historii związanych z PW. Jako licealista ( już po wojnie ) był skoczkiem spadochronowym i pilotem szybowca. Był też aktorem, nauczycielem, dziennikarzem, reżyserem filmów dokumentalnych.

Książka jest raczej za trudna dla takich małych dzieci jak Nadia, która właściwie nie wie, co to wojna, bo nigdy nie rozmawialiśmy z nią na takie tematy. Jednak słuchała z zainteresowaniem, co rusz wyłapując nowe słówka, których widocznie prędzej nie słyszała. 

Bardzo ciekawe są w tej książce ilustracje, których autorką jest Joanna Rusinek. Są wyraziste, ale jednocześnie skromne - myślę, że dobrze oddają klimat tamtych ciężkich dla Polski lat. 

Przyznam, że czytając tą lekturę dziecku, sama wpadałam w zadumę nad tym co była, a czego osobiście nie przeżyłam, bo urodziłam się 41 lat po zakończeniu wojny. 

Polecam 5/5

Anatol i przyjaciele, Zaczynam czytać z Martynką

Uwielbiam czytać książki, dlatego od urodzenia wpajam tą miłość mojemu dziecku. Muszę przyznać z dumą, że mi się udało :) Nadia od grudnia 2010 r. jest zapisana do Biblioteki dla Dzieci i Młodzieży i jest jedną z najmłodszych czytelniczek :) Z chęcią wędruje ze mną do wypożyczalni i szuka dla siebie odpowiedniej lektury :) Skoro umieszczam na tym blogu swoje odczucia odnośnie przeczytanej lektury, to czemu by nie napisać kilka słów również o literaturze dziecięcej :) ? 

Zatem zaczynam od książki Anatol i przyjaciele autorstwa Beaty Ostrowickiej. Książeczka to zbiór śmiesznych przygód pluszowego zająca Anatola i jego przyjaciół : mrówki Oli i dinozaura Plotka, a także innych mieszkańców parku :) Podobają mi się bardzo ilustracje w tej książeczce. Są wyraziste, duże i przyciągają wzrok. Polecam 5/5

Dwie inne książeczki o których chcę napisać, pochodzą z serii Zaczynam czytać z Martynką. Tekst napisany jest dużą, przejrzystą czcionką, z którą na pewno początkujący czytacz sobie poradzi :) Nadia nie umie jeszcze czytać, mam zamiar to wkrótce zmienić :) Myślę, że Martynka będzie doskonałą pomocą naukową, gdy Dusia pozna podstawy :) 

"To doskonała pierwsza lektura dla dzieci. Prosty, krótki tekst pozbawiony dwuznaków, niewielka liczba zmiękczeń oraz duże litery sprawią, że dzieci chętnie rozpoczną przygodę z czytaniem."

 

Polecam 5/5